一径逗霜林,朱栏绕碧岑。
地盘云梦角,山镇洞庭心。
树白看烟起,沙红见日沉。
还因此悲屈,惆怅又行吟。
dòng洞tíng庭nán南guǎn馆
zhāng张hù祜 〔táng唐dài代 〕
yí一jìng径dòu逗shuāng霜lín林 ,zhū朱lán栏rào绕bì碧cén岑 。
dì地pán盘yún云mèng梦jiǎo角 ,shān山zhèn镇dòng洞tíng庭xīn心 。
shù树bái白kàn看yān烟qǐ起 ,shā沙hóng红jiàn见rì日chén沉 。
hái还yīn因cǐ此bēi悲qū屈 ,chóu惆chàng怅yòu又xíng行yín吟 。